Την εκτίμηση ότι η ταυτόχρονη πολιτική αλλαγή σε Περιφέρεια και κυβέρνηση θα οδηγήσει σε πιο εποικοδομητικές διεκδικήσεις και τελικά, σε έργα, κάνει ο Θανάσης Αυγερινός, πρώην αντινομάρχης και πρώτος σε σταυρούς προτίμησης περιφερειακός σύμβουλος Ανατολικής Αττικής κατά τις πρόσφατες εκλογές.
Μιλώντας στον «Δημοσιογράφο» εκτιμά ότι η απλή αναλογική δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη στην υλοποίηση παρεμβάσεων, στο βαθμό που η διοίκηση εισηγείται αξιόλογα και τεκμηριωμένα θέματα.
Τι χαρακτήρα πιστεύετε ότι είχαν οι πρόσφατες περιφερειακές εκλογές; Ψηφίστηκαν αυτοδιοικητικά προγράμματα ή κυριάρχησαν τα κεντρικά πολιτικά ρεύματα;
Θα έλεγα ότι ισχύουν και τα δύο. Από τη μία πλευρά το πρόγραμμα του Γιώργου Πατούλη, του συνδυασμού μας, ήταν υλοποιήσιμο με πολύ σωστά θέματα στην πρώτη γραμμή, όπως είναι η πολιτική προστασία, η διαχείριση απορριμμάτων, η αποχέτευση και τα αντιπλημμυρικά έργα, πολύ στοχευμένες δηλαδή παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν πραγματικότητα και θα γίνουν. Βέβαια σαφή ρόλο έπαιξε και η πολιτική κατάσταση. Επειδή είμαστε στην πλευρά της κεντροδεξιάς, βεβαίως έπαιξε ρόλο και το πολιτικό κομμάτι. Οι περιφερειακές εκλογές εσωκλείουν στη δυναμική τους και την πολιτική συγκυρία, που ήταν σε ένα βαθμό υπέρ μας.
Το γεγονός ότι η διοίκηση της Περιφέρειας και η κυβέρνηση έχουν μια πολιτική σύμπλευση θα κάνει κατά τη γνώμη σας την περιφερειακή αρχή περισσότερο ισχυρή ή μήπως λιγότερο διεκδικητική;
Η ανταπόκριση της κυβέρνησης στα αιτήματα της Περιφέρειας θα είναι σίγουρα θετική, αφού συμπλέουμε στην ίδια κεντροδεξιά κατεύθυνση. Όμως η διεκδίκηση είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι που δεν επηρεάζεται από κυβερνήσεις και κόμματα. Σήμερα μπορεί να έχουμε κυβέρνηση ΝΔ, μετά από λίγα χρόνια κάποια άλλη κυβέρνηση. Εμάς ως Περιφέρεια μας ενδιαφέρει το καλό της περιοχής, να λυθούν τα προβλήματα του κόσμου και θα είμαστε εξίσου διεκδικητικοί ή και περισσότερο με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διότι είναι σαφές ότι οι απαιτήσεις μας θα είναι αυξημένες. Άρα η διεκδίκηση τώρα θα είναι σαφώς πιο εποικοδομητική και πιο ισχυρή από κάθε άλλη φορά.
Η ανατολική Αττική είναι μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των Δήμων. Μπορεί να υπάρξει ένα ενιαίο σχέδιο ανάπτυξης για την περιοχή;
Ενιαίο σχέδιο, το ίδιο για όλη την Ανατολική Αττική δεν μπορεί να υπάρξει. Όπως ξέρετε είναι μια περιοχή που έχει πραγματικά μεγάλες αντιθέσεις. Μια ανάπτυξη που μπορεί να ταιριάζει στο νότιο κομμάτι είναι πολύ διαφορετική από αυτή που αρμόζει στο Γραμματικό, στον Μαραθώνα, στις Αχαρνές και τον Ωρωπό. Είναι ξεχωριστές περιοχές και σίγουρα θα πρέπει να γίνουν επιμέρους σχεδιασμοί για την ανάπτυξη ξεχωριστών δομών. Για παράδειγμα στις Αχαρνές προτεραιότητα πρέπει να έχει η πάταξη της παραβατικότητας και εγκληματικότητας. Ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης έχει την παράκτια ζώνη. Στο Λαύριο ή τη Ραφήνα μας ενδιαφέρει πώς θα στείλουμε τον Προαστιακό.
Ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης εξασφάλισε χρηματοδοτήσεις ρεκόρ από την απερχόμενη διοίκηση, παρόλο που ο Δήμαρχος και η Περιφερειάρχης είχαν διαφορετική πολιτική προέλευση. Από την εμπειρία σας κρίνετε ότι αυτό το φαινόμενο είναι η εξαίρεση ή ο κανόνας;
Δεν είναι ο κανόνας. Ο φίλος και Δήμαρχος Γρηγόρης Κωνσταντέλλος κατάφερε με την προσπάθειά του, την πίεση και τον τρόπο του πράγματι να εξασφαλίσει ένα πολύ μεγάλο ποσό από την Περιφέρεια και αυτό είναι εξαιρετικό για τον Δήμο. Γι’ αυτό τόνισα και νωρίτερα ότι δεν έχει σημασία ποιος είναι Περιφερειάρχης ή στην κυβέρνηση. Η αυτοδιοίκηση πρέπει να ζητά κονδύλια και έργα. Αναμένουμε ως νέα περιφερειακή αρχή κι εμείς πολλές απαιτήσεις από τους Δήμους, όπως και εμείς θα έχουμε από την κεντρική κυβέρνηση. Εκεί θα χρειαστεί λοιπόν συνεργασία Δήμων και Περιφέρειας, ώστε να αντλούμε περισσότερους πόρους από το κράτος για να κάνουμε έργα. Έργα, έργα, έργα, αυτός είναι ο σκοπός μας, να αλλάξουμε την Αττική.
Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την απλή αναλογική, με δεδομένο ότι θα βρεθείτε σε ένα Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής όπου δεν θα υπάρχει καμία μονοπαραταξιακή πλειοψηφία;
Θα αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο όπως το αντιμετωπίζουν όλες οι περιφέρειες και οι Δήμοι που δεν είχαν αυτοδύναμη εκλογή. Λέω το εξής: Βεβαίως είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Όμως άποψή μου είναι ότι όταν ένας Περιφερειάρχης ή ένας Δήμαρχος φέρνει στο Συμβούλιο ένα θέμα σημαντικό, δεν φαντάζομαι ότι θα υπάρξουν πάρα πολλοί που θα πουν «όχι». Αν είναι να κατασκευάσεις ένα σχολείο, μια παιδική χαρά, να κάνεις ένα αντιπλημμυρικό έργο ή να βρεις λύση για τη διαχείριση απορριμμάτων, ποιος μπορεί να μην το ψηφίσει; Και αν δεν το ψηφίσει για όποιο λόγο η όποια παράταξη, όταν πρόκειται για κάποιο σοβαρό, τεκμηριωμένο έργο, τότε θα πρέπει να απολογηθεί στους πολίτες, να το αιτιολογήσει γιατί λέει «όχι». Θα πρέπει λοιπόν να φέρουμε θέματα που είναι αξιόλογα και πιστεύω ότι θα βρεθούν λίγοι να τα τα καταψηφίσουν.
Πώς συνδυάζονται πολιτική και λογοτεχνία;
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η λογοτεχνία έχει στενούς δεσμούς με την πολιτική. Ο κόσμος θέλει πολιτικούς που να βρίσκονται κοντά στη φιλοσοφία του απλού πολίτη, να τον αγγίζουν συναισθηματικά. Είναι πολύ σημαντικό κάποιος να σε γνωρίζει ως άνθρωπο, όχι σαν πολιτικό που μιλάει τη γνωστή ξύλινη γλώσσα, με «θα» και με αριθμούς. Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί, αλλά συναισθηματικά όντα. Πρέπει να έχεις κατανόηση απέναντί τους, να τους ζεις πραγματικά και αυτό νομίζω ότι μπορείς να το πετύχεις μόνο αν έχει καλή επαφή με τη λογοτεχνία. Για να είμαι ειλικρινής, αν σταματήσω την ενασχόλησή μου με την πολιτική, εκεί θα στραφώ. Με ηρεμεί και αισθάνομαι άλλος άνθρωπος όταν γράφω. Δεν σας κρύβω ότι έχω σχεδόν έτοιμο το δεύτερο λογοτεχνικό μου βιβλίο. Είναι ένας μονόλογος ενός παιδιού με τον Θεό, που προσπαθεί να δει τον κόσμο διαφορετικά, με άλλο μάτι.