«Δεν τον ήξερα… Και όμως! “Τον ήξερα” τόσο καλά… Καλό ταξίδι!», έγραψε στα social media, αποχαιρετώντας τον, ένας εκ των χιλιάδων θαυμαστών των υπέροχων και πασίγνωστων τραγουδιών που έγραψε ο στιχουργός και συγγραφέας Μιχάλης Μπουρμπούλης, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 20 Ιουλίου σε ηλικία 84 ετών. Έγραψε τους στίχους κομματιών που συνέθεσαν μεγάλοι καλλιτέχνες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μάνος Χατζηδάκις, ο Σταύρος Κουγιουμτζής, και ερμήνευσαν σπουδαίες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου. Ανάμεσά τους, η Σωτηρία Μπέλλου, ο Γιώργος Νταλάρας, η Βίκυ Μοσχολιού, η Μαρινέλλα, η Χαρούλα Αλεξίου, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Μανώλης Μητσιάς, η Μελίνα Κανά.
Έκπληξη και λύπη «πλημμύρισαν», με αυτή ακριβώς τη σειρά, τον συντάκτη του παραπάνω σχολίου και πολλούς άλλους ανθρώπους, στο άκουσμα της θλιβερής είδησης. Έκπληξη διότι δεν γνώριζαν έναν εκ των βασικών συντελεστών τραγουδιών που άκουγαν καθημερινά και σιγομουρμούριζαν τα τελευταία πολλά χρόνια. Θλίψη, γιατί τον «γνώρισαν» στο φευγιό του… Δυστυχώς, οι περισσότεροι στιχουργοί είναι αφανείς ήρωες, άγνωστοι στο ευρύ κοινό, κι ας είναι γνωστό ότι χωρίς την πολύτιμη συνεισφορά τους το καλλιτεχνικό στερέωμα θα ήταν πιο «φτωχό».
«Τα βεγγαλικά σου μάτια»…
Ανάλογα συναισθήματα ένιωσε και η γράφουσα όταν αντιλήφθηκε ότι ένα από τα τραγούδια που αγαπά και καταφέρνει να τη συγκινεί ακόμη και σήμερα, είναι δικό του. «Μην κλαις / Και μη λυπάσαι που βραδιάζει / Εμείς που ζήσαμε φτωχοί / Του κόσμου η βροχή δε μας πειράζει / Εμείς που ζούμε μοναχοί. Τα σπίτια είναι χαμηλά / Σαν έρημοι στρατώνες / Τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι οι χειμώνες». Ποιος λάτρης του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού δεν έχει ακούσει, δεν έχει τραγουδήσει, δεν έχει κλάψει μ’ αυτούς τους στίχους που μελοποιήθηκαν από τον ξεχωριστό Ηλία Ανδριόπουλο και ερμηνεύθηκαν από τις κορυφαίες του ρεμπέτικου τραγουδιού, τη Σωτηρία Μπέλλου; Ποιος δεν έχει θρηνήσει μια παλιά του αγάπη τραγουδώντας «Τα βεγγαλικά σου μάτια», παρέα με τον Γιώργο Νταλάρα; «Άναψα όλα τα φώτα κι έδωσα παράσταση / Σαν πεθάνει η αγάπη δε γνωρίζει ανάσταση / Τα βεγγαλικά σου μάτια φέγγουν σαν το φώσφορο / Σαν νυχτερινά καράβια που περνούν το Βόσπορο». Και τέλος, ποιος δεν έχει χορέψει με το «Τρανζίστορ» που μελοποίησε ο Γιώργος Χατζηνάσιος; «Να παίζει το τρανζίστορ τ’ αμερικάνικα / Κι εσύ περνάς στους δρόμους / Με το μπουφάν στους ώμους / Και τα πουκαμισάκια τα κοντομάνικα», τραγουδούσαν μαζί με τη Μαρινέλλα και χόρευαν πάνω σε τραπέζια, εκατοντάδες νέοι που ξημερώνονταν διασκεδάζοντας στα «ελληνάδικα» της παραλιακής τα καλοκαίρια της δεκαετίας του ’90.

«Η ποίηση είναι ορυκτό»
Ο Μιχάλης Μπουρμπούλης γεννήθηκε το 1939 στην Πάτρα, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του χωροφύλακας, όπως αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στα «Ικαριώτικα Νέα». Μετά η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Ιθάκη, πατρίδα της μητέρας του (το γένος Δενδρινού), όπου τελείωσε το Ναυτικό Γυμνάσιο. Από παιδί διάβαζε πολύ. Αγαπούσε τη λογοτεχνία και έγραφε σονέτα από την ηλικία των 17 ετών. «Η ποίηση είναι ορυκτό. Πρέπει να πας πολύ βαθιά για να την καταλάβεις, να την έχεις μέσα στα στήθια σου, δική σου υποθήκη», έλεγε.
Με τη στιχουργική ασχολήθηκε το 1976 επειδή χρειαζόταν χρήματα προκειμένου να εκδώσει ένα βιβλίο του. Ξεκίνησε με τον Σταύρο Κουγιουμτζή, μορφή του ελληνοκεντρικού τραγουδιού – όπως τον χαρακτήριζε ο Μιχάλης Μπουρμπούλης. Το τραγούδι ήταν το «Έχεις την πόρτα σου κλειστή» με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα. Ακολούθησε το «Θα ’ταν 12 του Μάρτη» πάλι σε συνεργασία με τον Σταύρο Κουγιουμτζή και ερμηνεύτρια τη Χαρούλα Αλεξίου.
Από τα 200 και πλέον τραγούδια του, ξεχώριζε δύο: το «Σαντιάγκο» (οι στίχοι του βασίστηκαν στο ποίημα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα) στο οποίο συνεργάστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Ζωρζ Μουστακί, και «Το παιδί από την Κρήτη» σε σύνθεση του Μάνου Χατζιδάκι.
Συλλυπητήριο μήνυμα για την απώλεια του στιχουργού και συγγραφέα απέστειλε η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, αναφερόμενη στην «ξεχωριστή προσωπικότητα στο χώρο του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού, καθώς οι στίχοι του έγιναν καθρέφτης μίας ολόκληρης εποχής». Ο Μιχάλης Μπουρμπούλης – ανέφερε – έγραψε τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες και θα μας συντροφεύουν για πάντα. «Ο ίδιος, άνθρωπος που έζησε με απλότητα και ευγένεια, χαμογελαστός και προσηνής, αντλούσε τα θέματα του από την καθημερινότητα, προσφέροντας αισιοδοξία και χαρά. Έγραψε θεατρικά έργα που ανέβηκαν στη σκηνή, ενώ οι αναλύσεις του για ζωγράφους και γλύπτες της σύγχρονης Ελλάδας αποδίδουν την ευαισθησία με τη οποία προσέγγιζε την Τέχνη. Τον ευχαριστούμε για τη προσφορά του στον Πολιτισμό».