Το ιστορικό μιας απαγόρευσης που έφερε θύελλα
Της Μπέτυ Βατικιώτη
Την άρση ενός μέτρου που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις έφερε το διάγγελμα της 28ης Απριλίου του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη. Η κολύμβηση (θαλάσσιο λουτρό), όπως επίσης και η ατομική άθληση στις θάλασσες επιτρέπεται ξανά, μόνο σε ελεύθερες παραλίες καθώς οι οργανωμένες πλαζ παραμένουν κλειστές μέχρι νεοτέρας.
Διαταγή του Λιμενικού Σώματος στις 30 Μαρτίου ανέφερε προς τα Λιμεναρχεία της χώρας ότι η «λήψη θαλάσσιου λουτρού» δεν περιλαμβάνεται στις δραστηριότητες σωματικής άσκησης που αποτελούσαν εξαίρεση στην απαγόρευση μετακίνησης. Τις πρώτες έντονες αντιδράσεις πολιτών που απολαμβάνουν την κολύμβηση 12 μήνες τον χρόνο αλλά και συλλόγων χειμερινών κολυμβητών, ακολούθησε η διευκρίνιση ότι εξαιρούνται από το μέτρο όσοι κολυμπούν για αποκατάσταση ή θεραπεία, αφήνοντας όμως εκτός του νερού τους απλούς εραστές της θάλασσας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας, Νίκο Χαρδαλιά, οι περιορισμοί δεν αφορούσαν πολίτες με σοβαρά προβλήματα υγείας που έχουν ανάγκη είτε σωματικής άσκησης είτε άλλων θεραπευτικών πρακτικών, όπως το κολύμπι, αναφέροντας ονομαστικά τρεις εξαιρέσεις: Παιδιά με αυτισμό, πολίτες με σκλήρυνση κατά πλάκας και πολίτες σε φάση αποκατάστασης από τραυματισμό, που μπορούσαν να κολυμπούν με πιστοποιητικό και γνωμοδότηση του γιατρού τους.
Όπως ήταν αναμενόμενο, έντονες αντιδράσεις κατέκλυσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρχικά, όπου πληθώρα αρνητικών σχολίων δημοσιεύτηκαν τόσο εναντίον της κυβέρνησης όσο και του Λιμενικού Σώματος που εξέδωσε τη σχετική διαταγή, αγγίζοντας τις περισσότερες φορές τα όρια της υπερβολής. Οι αντιδράσεις όμως δεν έμειναν στο επίπεδο της λεκτικής αποδοκιμασίας, αλλά έφτασαν στο σημείο πολίτες να προσφύγουν εναντίον της απόφασης στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να ακυρωθεί η απόφαση απαγόρευσης.
Μερικά από τα σχόλια που γράφτηκαν:
- «Ε, εντάξει. Τώρα το παρακάνανε. Ας μου ερμηνεύσει κάποιος την απαγόρευση αυτή. Συνωστισμός στην παραλία; Στον καθαρό θαλασσινό αέρα;».
- «Η κολύμβηση είναι ολυμπιακό άθλημα, ακόμα και να μην ήταν βέβαια, είναι ο κορυφαίος τρόπος άσκησης. Εκεί στην Πολιτική Προστασία λίγο χάνεται η μπαλίτσα».
- «Ερμηνεία χωροφυλακής».
- «Τι εννοούν ακριβώς; Σε τι ακριβώς ενοχλούμε με το μπάνιο στη θάλασσα; Η θάλασσα είναι υγεία και ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό, για ποιον συνωστισμό μας λένε τώρα που στη θάλασσα πάνε μόνο οι χειμερινοί κολυμβητές;».
Οι απόψεις που ακούστηκαν τόσο για την αναγκαιότητα της απαγόρευσης όσο και τον σχετικό αντίλογο, ποικίλλουν. Για το σκοπό του άρθρου θα προσπαθήσουμε να δούμε το θέμα όσο πιο αποστασιοποιημένα γίνεται, χωρίς να αγνοήσουμε το γενικότερο πλαίσιο εντός του οποίου ελήφθη το εν λόγω μέτρο.
Αν πάμε μερικές ημέρες πίσω, τα πρώτα Σαββατοκύριακα που εφαρμόστηκαν τα μέτρα, όλοι μας θα θυμηθούμε τις εικόνες πολιτών να συνωστίζονταν στις ελεύθερες παραλίες και οργανωμένες πλαζ της περιοχής, την ώρα που οι πρώτες σοκαριστικές εικόνες από την Ιταλία ήταν παρούσες στις οθόνες μας, τα κρούσματα αυξάνονταν στην Ελλάδα με μεγάλο ρυθμό και τα αυστηρότερα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας ήταν ante portas. Ενδεικτικά υπενθυμίζουμε τα 2.500 εισιτήρια που έκοψε το σαββατοκύριακο 14-15 Μαρτίου η πλαζ της Βουλιαγμένης, με τους λουόμενους να ξεπερνούν τους 3.000, αντίστοιχα 500 λουόμενοι στην ανατολική παραλία της Βάρκιζας και 150 στην οργανωμένη, φαινόμενα που προκάλεσαν την άμεση παρέμβαση του Δημάρχου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, Γρηγόρη Κωνσταντέλλου.
Η δημοτική αρχή σε συντονισμό με την Πολιτική Προστασία περιόρισαν την πρόσβαση στις ελεύθερες παραλίες της περιοχής, με στόχο την αποτροπή της συνάθροισης του κοινού και ως πρόσθετο μέτρο προφύλαξης κατά της μετάδοσης του ιού.
Βλέποντας όμως και τα δεδομένα της άλλης πλευράς, μπορούμε να κατανοήσουμε τη δικαιολογημένη αντίδραση όσων μέχρι πρότινος απολάμβαναν την αγαπημένη τους ασχολία της κολύμβησης χειμώνα και καλοκαίρι. Όμως, σε εξαιρετικές συνθήκες που δικαιολογούν έκτακτα μέτρα όλοι οι πολίτες στερηθήκαμε ορισμένες ελευθερίες, ασχολίες και χόμπι που μέχρι πρότινος απολαμβάναμε χωρίς περιορισμούς. Και φυσικά η έκτακτη απαγόρευση δεν έγινε για να περιορίσει μόνο τους χειμερινούς κολυμβητές, αλλά όλους εκείνους που με το πρόσχημα ότι είναι χειμερινοί κολυμβητές θα κατέκλυζαν τις παραλίες τις ημέρες με ηλιοφάνεια και θα συνωστίζονταν, αυξάνοντας κατά πολύ τις εστίες και τις πιθανότητες μετάδοσης του ιού.
Και σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ότι κάθε νόμος –και μάλιστα έκτακτος– έχει καθολική εφαρμογή και στοχεύει στο σύνολο των πολιτών, περιλαμβάνοντας όσους τηρούν το νόμο αλλά κυρίως όσους θα προσπαθήσουν να βρουν τρόπους να τον παρακάμψουν με διάφορα προσχήματα. Πολλές από τις καθολικές απαγορεύσεις των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας είχαν κάποιο στοιχείο υπερβολής και δυσκόλεψαν συγκεκριμένες ρουτίνες της καθημερινότητας όλων μας. Έγιναν όμως, έτσι ώστε να μην υπάρξουν περιπτώσεις που θα έθεταν σε κίνδυνο την όλη προσπάθεια ανάσχεσης διασποράς του κορονοϊού.