Ο κύβος ερρίφθη για τη δημοτική διοίκηση και ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος δήλωσε δημοσίως σε συνέντευξη Τύπου στις 22 Ιουλίου αποφασισμένος να προχωρήσει σύντομα, ακόμη και εντός του φετινού Νοεμβρίου, στο πρώτο τοπικό δημοψήφισμα της χώρας.
Σε αυτό σκοπεύει να καταγράψει αδιαμεσολάβητα και αυθεντικά τη βούληση της τοπικής κοινωνίας:
Εγκρίνει η περιοχή ή όχι την πρωτοβουλία του Δημοτικού Συμβουλίου να προχωρήσει σε επανεπιβολή απαλλοτρίωσης σε μέρος της προς δόμηση εκκλησιαστικής περιουσίας, χωρίς αποζημίωση, για την εξισορρόπηση του διασαλευθέντος περιβαλλοντικού ισοζυγίου;
Κάποιοι θα αντιτείνουν ότι τα νομικά και τεχνικά ζητήματα δεν πρέπει να μπαίνουν στις μυλόπετρες της πολιτικής αντιπαράθεσης ειδικά σε τόσο σύνθετα θέματα και ότι τα δικαστήρια είναι αρμόδια να επιλύουν ανάλογες διαφορές.
Ενώ θεωρείται βέβαιο ότι η υπόθεση θα οδηγηθεί στις δικαστικές αίθουσες όλων των βαθμίδων, εντός αλλά και εκτός Ελλάδας αν αυτό απαιτηθεί, η ουσία της είναι βαθιά πολιτική για δύο κυρίως λόγους:
Πρώτον, επειδή δεν αφορά σε μια διαφορά μεταξύ ιδιωτών, αλλά στη σύγκρουση συμφέροντος που έχει εδώ και δεκαετίες (και σήμερα κορυφώνεται) από τη μία μεριά ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, δηλαδή η Εκκλησία της Ελλάδος, και από την άλλη ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, ο συλλογικός εκπρόσωπος της τοπικής κοινωνίας.
Δεύτερον, είναι υπόθεση πολιτική στο βαθμό που εξετάζεται η κυριότητα και η χρήση όχι μεμονωμένων μικρο-ιδιοκτησιών, αλλά ενιαίων εκτάσεων που σήμερα αποτελούν κοινόχρηστους και δασικούς χώρους και τυχόν αλλαγή στον χαρακτήρα τους επηρεάζει συνολικά τη φυσιογνωμία της περιοχής, την εικόνα του δημόσιου χώρου και την αξία των ιδιωτικών περιουσιών.
Αν από τη σημερινή εικόνα της Βουλιαγμένης αφαιρέσει κανείς 288.000 τετραγωνικά μέτρα από αδόμητες και στην πλειοψηφία τους δασοσκεπείς εκτάσεις –σύμφωνα με επίκαιρη μελέτη του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας– και στη θέση τους οικοδομήσει κατοικίες και καταστήματα, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.
Η ίδια άλλωστε η Εκκλησία δεν είναι ένας τυχαίος ιδιωτικός φορέας που ασκεί το επιχειρείν στον τομέα των κτηματικών επενδύσεων. Είναι ένας από τους αρχαιότερους εθνικούς πνευματικούς φορείς, με ισχυρότατο θεσμικό ρόλο στη χώρα μας και ευρύτατη λαϊκή αποδοχή. Μπορεί να διοικείται από την ιεραρχία και να καλύπτει τη διαχείριση των οικονομικών της κάτω από έναν τεχνοκρατικό μανδύα, ωστόσο είναι ένας οργανισμός ευαίσθητος στον κοινωνικό παλμό και στη βούληση του «χριστεπώνυμου πληρώματος».
Η ευρεία γνωστοποίηση της πρόθεσης της ηγεσίας της Εκκλησίας να προχωρήσει σε ριζική αλλαγή της φυσιογνωμίας της Βουλιαγμένης, που ισοδυναμεί με ένα περιβαλλοντικό έγκλημα, και η συλλογική έκφραση της κοινής γνώμης για το σχέδιο αυτό μέσω ενός δημοψηφίσματος μπορεί να είναι ικανή συνθήκη ώστε η ηγεσία της Εκκλησίας να επανεξετάσει τη στάση της.
Διότι μέχρι στιγμής, τα μηνύματα που εκπέμπονται από την ιεραρχία είναι δυσοίωνα. Όπως είπε ανοιχτά κατά τη συνέντευξη Τύπου της 22ης Ιουλίου ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, εκπρόσωπος της Εκκλησίας ενώπιον τρίτων άφησε να εννοηθεί ότι τυχόν επιμονή του Δημάρχου στην επιλογή της σύγκρουσης με την ιεραρχία θα μπορούσε να προκαλέσει εμπλοκή της Εκκλησίας στις επόμενες δημοτικές εκλογές. «Δεν θα το έλεγα παρέμβαση, θα το χαρακτήριζα παραίνεση την οποία φυσικά ποτέ δεν έλαβα υπόψη και δεν με ενδιαφέρει», ήταν το σχετικό σχόλιο του Δημάρχου.
Για το θέμα του πολιτικού κόστους που μπορεί να αντιμετωπίσει ερωτήθηκε και σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ από τον Θωμά Σίδερη στις 26 Ιουλίου:
«Γνωρίζουμε ότι έχουμε πολιτικό κόστος και επίσης και ότι είμαστε ευθυγραμμισμένοι με το κοινό αίσθημα που έχει βαρεθεί να βλέπει τα προβλήματα στοιβαγμένα, άλυτα και παγιδευμένα σε τοπικούς αστικούς μύθους. Πολιτευόμαστε σε επίπεδο αρχών και όχι στο επίπεδο μιας χρεοκοπημένης προσέγγισης που μετρά ψηφαλάκια στην κάλπη», ήταν η ευθεία απάντηση του Δημάρχου.
Και συμπλήρωσε:
«Δεν τα βάλαμε με την Εκκλησία, η Εκκλησία είμαστε εμείς. Καθένας πρέπει να αντιλαμβάνεται την αποστολή του και η ευθύνη της θέσης του Δημάρχου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης όπου εντοπίζεται το σημαντικότερο μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας, είναι μια πρόκληση αλλά θέλει και πολύ μεγάλη προσοχή».
Ήδη μοχλοί άσκησης πίεσης ξεκίνησαν να κινητοποιούνται παρασκηνιακά, με πρώτο στόχο το Δημοτικό Συμβούλιο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης όπου σημειώθηκε και η πρώτη «ρωγμή» με την αδικαιολόγητη απουσία του Δημήτρη Δαβάκη από την ιστορική συνεδρίαση και το «λευκό» των δύο συμβούλων της παράταξής του.
Οπωσδήποτε το επόμενο διάστημα όλοι θα κληθούν να δώσουν εξετάσεις όχι απέναντι στη δημοτική αρχή, αλλά στην ιστορία που όπως είπε ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος μιλώντας στο Δημοτικό Συμβούλιο «γράφεται για όλους μας αυτή την περίοδο».