Μια πολύπλευρη διαμάχη με επίκεντρο τα οικόπεδα της οικογένειας Κόνιαρη που κληροδοτήθηκαν στο Μουσείο Μπενάκη έχει ξεκινήσει ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης με τους νέους ιδιοκτήτες. Όπως ανακοινώθηκε στις 18 Αυγούστου, μια κοινοπραξία εταιρειών ανάπτυξης ακινήτων από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, οι Henderson Park και Hines, προχώρησαν στην αγορά από το Μουσείο Μπενάκη της έκτασης σχεδόν 71 στρεμμάτων στη συνοικία Εξοχή της Βούλας, προκειμένου να οικοδομήσουν ένα ενιαίο συγκρότημα κατοικιών υψηλών προδιαγραφών, στα πρότυπα της οικιστικής ανάπτυξης που προωθείται στην επένδυση του Ελληνικού.

Στην ανακοίνωση αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Μόλις ολοκληρωθεί, η νέα κοινότητα που έχει σχεδιαστεί με master plan, θα περιλαμβάνει πάνω από 400 οικίες με κοινόχρηστες ανέσεις, ιδιωτικούς κήπους, πισίνες και ασφάλεια. Οι Henderson Park και Hines σκοπεύουν να παραδώσουν το έργο σταδιακά τα επόμενα τέσσερα χρόνια». Η ανακοίνωση προσθέτει ότι τα κεφάλαια της αγοράς αντλήθηκαν από τραπεζικό δανεισμό, χωρίς να αποκαλύπτει το κόστος.

Οι επενδυτές άφησαν να εννοηθεί για την πολιτική των πωλήσεών τους ότι θα κατασκευάσουν έναν τύπο κλειστής κοινότητας, αναφερόμενοι σε «ιδιωτικούς κήπους» και «ασφάλεια». Ωστόσο οποιαδήποτε αναφορά παραπέμπει σε ιδιωτική πολεοδόμηση με αποκλεισμό δρόμων και πάρκα για λίγους είναι εντελώς άτοπη για τη συγκεκριμένη περιοχή που βρίσκεται εντός σχεδίου και έχει ήδη πολεοδομηθεί και σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία δεν μπορεί να αποτελέσει κανενός είδους εξαίρεση.

Η διαμάχη με τον Δήμο είναι παλιά όσο και η προσπάθεια του Μουσείου Μπενάκη να εκποιήσει τη συγκεκριμένη περιουσία και ξεκινά από το 2007, όταν η έκταση πωλήθηκε μετά από διαγωνισμό στον επιχειρηματία Ευγένιο Τίγκα. Ο τότε Δήμος Βούλας, με εισήγηση μάλιστα του Γρηγόρη Κωνσταντέλλου από τη θέση του αντιδημάρχου, αποφάσισε να κηρύξει την περιοχή απαλλοτριωτέα για τη δημιουργία χώρων αθλητισμού, αναψυχής, πρασίνου και εκπαίδευσης όπως αναφέρει η τότε εισήγηση του σημερινού Δημάρχου.

Τελικώς, ο αγοραστής υπαναχώρησε από την απόφασή του, ζητώντας να λάβει πίσω την προκαταβολή των 30 εκατομμυρίων ευρώ που είχε δώσει, η οποία όμως στο μεταξύ είχε …εξανεμιστεί. Η δικαστική διένεξη του τότε υποψήφιου αγοραστή με το Μουσείο Μπενάκη για την επιστροφή των χρημάτων του τελεσιδίκησε πριν από περίπου ενάμισι έτος, υποχρεώνοντας το Μουσείο να επισπεύσει τη νέα διαδικασία πώλησης των ακινήτων, καθώς η οικονομική θηλιά στένεψε επικίνδυνα, απειλώντας την επιβίωσή του.

Η κινητικότητα γύρω από τα ακίνητα ενεργοποίησε τη δημοτική αρχή Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης εκ νέου, καθώς οι εκτάσεις αυτές είναι από τις τελευταίες αδόμητες της Βούλας. Με τις ανάγκες του ενιαίου Δήμου για κοινόχρηστους χώρους και κοινωφελείς χρήσεις να έχουν αυξηθεί σημαντικά, οι άμυνες της πόλης έναντι μιας άνευ όρων οικοδομικής αξιοποίησης της μεγάλης έκτασης υψώθηκαν ακαριαία. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, η δημοτική αρχή είχε ήδη προ δύο ετών θέσει στο Μουσείο Μπενάκη όρους για τυχόν οικιστική αξιοποίηση της περιοχής: Να μειωθεί ο συντελεστής δόμησης στο σημείο από 0,6 σε 0,4 και επίσης να αφεθούν 2 οικοδομικά τετράγωνα, έκτασης περίπου 14 στρεμμάτων, ελεύθερα για κοινόχρηστους χώρους. Θέση του Δήμου ήταν να αφεθεί αδόμητο το 45% της έκτασης και να μειωθεί κατά συνολικά 22.700 τετραγωνικά μέτρα η δόμηση, αφήνοντας της απαραίτητες «αναπνοές» στην περιοχή.

Ουδέποτε υπήρξε συμφωνία σε αυτή τη βάση και το Μουσείο κινήθηκε μονομερώς πετυχαίνοντας χωρίς διαγωνισμό αυτή τη φορά την πώληση της έκτασης, όπως έγινε γνωστό από τις δημόσιες ανακοινώσεις. Ο Δήμος των 3Β ωστόσο είχε ήδη κινηθεί δύο μήνες πριν τη δημοσίευση της αγοραπωλησίας, ανακοινώνοντας ότι ξεκινά τη διαδικασία απαλλοτρίωσης ολόκληρης της έκτασης. Στις 18 Ιουνίου τροποποίησε τον Προϋπολογισμό του, ώστε να προβλεφθεί κονδύλι για την απαλλοτρίωση. Κατόπιν, στη συνεδρίαση της 13ης Ιουλίου, το Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε και σχετική απόφαση μετά από συζήτηση. «Οι αδόμητες εκτάσεις που περιλαμβά- νουν τα Ο.Τ. 262, 263, 247, 252 θα μπορούσαν να καλύψουν πλήρως τις ανάγκες της περιοχής, ως προς τους απαιτούμενους κοινόχρηστους χώρους πρασίνου, ενώ οι αδόμητες εκτάσεις που περιλαμβάνουν τα Ο.Τ. 255, 255Α και 259, λόγω θέσης, έκτασης και προσβασιμότητας θα μπορούσαν να καλύψουν πλήρως τις ανάγκες της περιοχής ως προς τους απαιτούμενους χώρους άθλησης με την δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων», αναφέρεται στην εισήγηση της Υπηρεσίας Δόμησης, η οποία υπερψηφίστηκε.

Βέβαια, από την απόφαση αυτή μέχρι την υλοποίησή της μεσολαβούν πολλές διαδικασίες, καθώς την οριστική απόφαση για απαλλοτρίωση κάθε έκτασης λαμβάνουν άλλα όργανα της διοίκησης και όχι ο Δήμος. Από την άλλη μεριά, η χρηματοδότηση είναι το μείζον πρόβλημα, καθώς οι απαιτούμενοι πόροι για την αγορά των συγκεκριμένων ακινήτων υπερβαίνουν τα 50 εκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με εκτιμήσεις, ένα ποσό που αν δεσμευόταν στον δημοτικό προϋπολογισμό, θα υποθηκευόταν η δυνατότητα του Δήμου να παράξει έργο για πολλά χρόνια.

Στη φαρέτρα της δημοτικής αρχής βρίσκεται η δυνατότητα σύνταξης Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου που ήδη προωθεί, αλλά και ισχυρά νομικά επιχειρήματα που ακόμη κι αν δεν σταματήσουν την επένδυση, μπορούν να θέσουν στην υλοποίησή της σοβαρούς περιορισμούς προς όφελος του δημόσιου χώρου.