Ο νεαρός συμπολίτης μας, Μανώλης Πιτέρης απόφοιτος του 1ου Λυκείου Βούλας με μία πολύ σημαντική επίδοση στις πανελλήνιες εξετάσεις πέτυχε την εισαγωγή του στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Μιλώντας στον «Δημοσιογράφο», ο πρωτοετής πλέον φοιτητής αναφέρεται στην περσινή δύσκολη σχολική χρονιά, ενώ δεν διστάζει να κατακεραυνώσει το εκπαιδευτικό σύστημα.
Η περσινή σχολική χρονιά στιγματίστηκε από την πανδημία του κορονοϊού με αποτέλεσμα να κλείσουν τα σχολεία για δύο μήνες. Πόσο δύσκολη ήταν η προετοιμασία των πανελληνίων εξετάσεων;
Η φετινή σχολική χρονιά ομολογουμένως και κοινώς αποδεκτά ήταν μια δύσκολη χρο- νιά. Οι μαθητές εκτός από ότι έπρεπε να αντιμετωπίσουν το άγχος, την πίεση και τον φόβο της αποτυχίας, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν και τις δύσκολες συνθήκες μετά την έλευση του ιού στην χώρα μας. Υπήρξε μία κοινωνική ανισορροπία, μία ανομία. Οι ρυθμοί άλλαξαν, η καθημερινότητα έπαψε να είναι έτσι όπως όλη την είχαν συνηθίσει για χρόνια. Προσωπικά μπορώ να πω ότι αυτό το διάλειμμα δεν με βοήθησε για να μελετήσω περισ-σότερο ως ένα βαθιά συναισθηματικό παιδί που είμαι μπορώ να πω πως δεν αξιοποίησα επαρκώς τον χρόνο μου. Φοβήθηκα και απορρυθμίστηκα με αποτέλεσμα να κάνω μια μεγάλη παύση από τον Απρίλιο έως τα τέλη του Μαΐου.
Ποια ήταν η συμβολή του σχολείου και των καθηγητών στην επιτυχία που σημειώσατε;
Το 1ο Λύκειο Βούλας μπορεί με σιγουριά να χαρακτηριστεί ένα λύκειο το οποίο απαρτίζεται από εξαιρετικούς καθηγητές. Η δύσκολη συγκυρία του κορονοϊού απέδειξε πως ακόμα και σε τέτοιες συνθήκες είναι άξιο να ανταποκριθεί επαρκώς. Αν και με ευκολία θα πρότεινα ορισμένες αλλαγές στο συμβούλιο καθηγητών ως προς τις παιδαγωγικές τους μεθόδους, δεν θέλω να φανώ αχάριστος. Η συμβολή τόσο της διευθύντριας Ευγενίας Παναγιωτοπούλου αλλά και των υπόλοιπων καθηγητών ήταν αρκετή ώστε τα παιδιά να αντεπεξέλθουν επαρκώς στις πανελλήνιες. Παρόλ’ αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ανταγωνιστής του καλού είναι το καλύτερο. Επομένως ναι, το σχολείο από την αρχή της χρονιάς είχε ένα δομημένο πρόγραμμα και οι καθηγητές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, όμως σίγουρα τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα.
Πώς νιώσατε τη στιγμή της ανάρτησης των βαθμολογιών, δηλαδή τη στιγμή που συνειδητοποιήσατε ότι τα καταφέρατε;
Την στιγμή της ανάρτησης και τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι τα κατάφερα ήμουν ευτυχώς με ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο. Στα μάτια μου ζωγραφίστηκε το συναίσθημα της δικαίωσης και πήρα το πιο πλατύ μου χαμόγελο, κάτι σπάνιο για μένα. Δεν είναι ότι γλίτωσα από το φόβο της αποτυχίας. Δεν είναι ότι χάρηκα που πέτυχα. Είναι που μέσω αυτής της ανάρτησης μπήκε η οριστική τελεία σε μία σελίδα στη ζωή μου με αρκετά αίσιο τέλος. Κι έχω μάθει ό,τι κλείνει να το αποχαιρετώ με χαμόγελο. Σαφώς και χάρηκα που πέτυχα, σαφώς και ένιωσα δικαιωμένος μα πάνω από όλα αισθάνθηκα πλήρης.
Ποιες συμβουλές θα θέλατε να δώσετε στους μαθητές της Γ’ Λυκείου της επόμενης χρονιάς; Υπάρχει κάποιο μυστικό επιτυχίας;
Μυστικά της επιτυχίας δεν υπάρχουν. Ο αγώνας των πανελληνίων είναι ένας δύσκολος αγώνας, άδικος και άνισος. Δεν ανταμείβεται απαραίτητα η σκληρή δουλειά αλλά η σωστή διάθεση στη σωστή στιγμή. Αυτό που έχω να προτείνω στους νέους μαθητές της Γ’ Λυκείου και σε όλους τους μαθητές γενικά, είναι να μην σταματούν να μάχονται πότε. Όλα θέλουν ένα πρόγραμμα και μια οργάνωση. Αν κάνεις μια καλή αρχή χωρίς κάποια κενά, τότε μετά σιγουριάς μπορώ να πω πως τουλάχιστον στην κατεύθυνσή μου (ανθρωπιστικών σπουδών) έχεις κερδίσει το 40% του αγώνα. Εγώ δεν διάβασα ποτέ αυτές τις ατέλειωτες ώρες που ακούω ότι διαβάζουν ορισμένοι, είχα όμως πρόγραμμα και ήμουν τυπικός (όσο μπορούσα) με τις υποχρεώσεις μου. Θέλει ηρεμία, θάρρος και θράσος. Θέλει «μαγκιά» η ζωή παιδιά. Πάμε.
Πώς κρίνετε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα; Χρειάζεται αλλαγές και αν ναι, ποιες;
Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένα σύστημα απαρχαιωμένο. Από κανέναν υπουργό Παιδείας που έχει περάσει δεν έχω υπάρξει ευχαριστημένος κι αυτό δεν έχει κομματικά κριτήρια. Είμαι καθαρά ένα πολιτικά ενεργό ον. Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει αρχικά απαράδεκτα βιβλία, πολλές φορές μάλιστα και με απαράδεκτα μηνύματα. Είναι πολύ παλιακό, μιας άλλης εποχής η οποία δεν ανταποκρίνεται στο σήμερα. Κανένα σύγχρονο μέσο και καμία προσπάθεια σύνδεσης του μαθήματος με το διαδίκτυο δεν πρόκειται να αλλάξει τα χρόνια προβλήματα που υπάρχουν. Η αλλαγή πρέπει να γίνει από τη ρίζα.