Στέλεχος στην αιχμή του κυβερνητικού έργου σήμερα και στην κορυφή της κομματικής πυραμίδας της ΝΔ και ταυτόχρονα πρόσωπο που συγκεντρώνει όσο ελάχιστα την κριτική –θεμιτή, σατιρική και αθέμιτη– ο Άδωνις Γεωργιάδης εκφράζεται συχνά με θερμότατα λόγια για τον Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης («ζείτε στον ομορφότερο Δήμο») και τον Γρηγόρη Κωνσταντέλλο («έχετε τον καλύτερο Δήμαρχο της χώρας») αν και πολιτεύεται σε διαφορετική εκλογική περιφέρεια. Με αφορμή την ολοκλήρωση της συμφωνίας μεταξύ Lamda και Δημοσίου και τη δημόσια παρουσίαση των σχεδίων για την ανάπλαση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, ο υπουργός Ανάπτυξης και αντιπρόεδρος της ΝΔ, μίλησε στον «Δημοσιογράφο» για τα βασικά χαρακτηριστικά του μεγάλου έργου που θα αλλάξει τη φυσιογνωμία του παραλιακού μετώπου, υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία και η εκκίνηση των έργων θα βοηθήσει συνολικά την ελληνική οικονομία και παράλληλα θα αυξήσει την αξία των ακινήτων στους όμορους Δήμους. Σχολιάζοντας τη σχεδιαζόμενη μεγάλη οικιστική επένδυση στην «Εξοχή» της Βούλας, ο Άδωνις Γεωργιάδης ασκεί κριτική στη δημοτική αρχή για την αρνητική της στάση και δηλώνει ότι το Υπουργείο του θα αναλάβει την αδειοδοτική διαδικασία για να παρακαμφθούν οι τοπικές αντιδράσεις.
Χαρακτηρίσατε το Ελληνικό ένα «έργο που ενώνει τους Έλληνες». Θα έχουν όλοι οι πολίτες πρόσβαση στο νέο μητροπολιτικό πάρκο ή θα συναντούν φράχτες;
Το Ελληνικό είναι στην πραγματικότητα μια πόλη μέσα στην πόλη. Όπως ελεύθερα πηγαίνουμε από τη μία πόλη στην άλλη, έτσι ελεύθερα θα μπορούν οι πολίτες να πηγαίνουν και στο Ελληνικό. Και η παραλία και το πάρκο και οι κοινόχρηστοι δρόμοι είναι όλοι ελεύθεροι στον κόσμο. Αν με ρωτάτε αν μπορεί κανείς να μπει στο διαμέρισμα του άλλου, η απάντηση είναι «όχι». Αλλά θα μπορεί να κάνει χρήση των υποδομών που θα αποκτήσει ο τόπος.
Το τίμημα των 915 εκατομμυρίων ευρώ για το Δημόσιο το βρίσκετε ικανοποιητικό γι’ αυτή τη συμφωνία;
Όταν έχεις έναν δημόσιο διεθνή διαγωνισμό, το τίμημα το καθορίζει η αγορά. Αν κάποιος πίστευε ότι είναι χαμηλό το τίμημα, θα έπρεπε να έρθει να δώσει περισσότερα για να αποδείξει ότι το εννοεί. Το να λέμε εμείς μόνοι μας αν είναι υψηλό ή χαμηλό το τίμημα που προέκυψε από έναν δημόσιο διεθνή διαγωνισμό είναι ανόητο. Η αγορά καθόρισε τα 915 εκατομμύρια.
Στη συγκεκριμένη όμως χρονική στιγμή που αποφάσισε το Δημόσιο να πουλήσει…
Κάθε ιδιωτικοποίηση έχει αυτόν τον κίνδυνο. Κοιτάξτε, για να ανέβει η ελληνική οικονομία και άρα όλες οι αξίες που συναρτώνται από αυτήν, θα έπρεπε να γίνουν κάποια μεγάλα project. Σήμερα για παράδειγμα η τιμή των ακινήτων έχει ανέβει στην Ελλάδα. Γιατί όμως έχει ανέβει; Είναι καλύτερο το επιχειρηματικό κλίμα και έχει προχωρήσει και το Ελληνικό. Αν όλα σταματούσαν και κόλλαγαν και το Ελληνικό δεν γινόταν, οι τιμές θα έπεφταν. Συνέβαλε λοιπόν αυτή η ιδιωτικοποίηση στο να ανεβούν συνολικά οι αξίες των ακινήτων στην Ελλάδα; Ναι. Άρα συνολικά το κέρδος του Δημοσίου και όλων των Ελλήνων πολιτών είναι πολύ μεγαλύτερο από τα 915 εκατομμύρια. Να φέρω ένα παράδειγμα. Όταν η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή προχώρησε στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, πούλησε τις μετοχές με έναν μέσο όρο αν θυμάμαι καλά 28 ευρώ. Τότε ο Γιώργος Παπανδρέου ως αντιπολίτευση είπε ότι όταν γίνει κυβέρνηση, θα πάει τον Καραμανλή στο ειδικό δικαστήριο διότι θεωρούσε το τίμημα πάρα πολύ χαμηλό. Όταν έγινε πρωθυπουργός ο Παπανδρέου, η Ελλάδα χρεοκόπησε και το υπόλοιπο των μετοχών το πούλησε ο Γιώργος Παπανδρέου στη Deutsche Telekom με 8 ευρώ τη μετοχή. Πούλησε μήπως ο ένας ακριβά και ο άλλος φτηνά; Όχι. Πούλησε ο καθένας στην τιμή αγοράς της εποχής του. Όμως το τι πουλάς και πότε έχει να κάνει και με την ανάγκη που έχεις εκείνη τη στιγμή. Η Ελλάδα το 2014 χρειαζόταν ένα μεγάλο project, το ξεκίνησε με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά και πήρε το εύλογο τίμημα εκείνης της εποχής.
Πάντως, οι ιδιοκτήτες ακινήτων στα νότια προάστια ανησυχούν ότι η οικοδόμηση 9.000 νέων κατοικιών συνολικά θα παρασύρει προς τα κάτω όλη την αγορά ακινήτων. Τι απαντάτε;
Ο καθένας μπορεί να ανησυχεί και είναι σεβαστή η ανησυχία του. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, σήμερα που μιλάμε έχουν προπωληθεί όλα τα ακίνητα του Ελληνικού και οι τιμές των ακινήτων στους όμορους Δήμους ανεβαίνουν διαρκώς. Άρα ήδη αποδεικνύεται ότι όχι μόνο δεν έχει επιβεβαιωθεί αυτός ο φόβος, αντιθέτως γίνεται το ανάποδο. Επειδή εγώ είμαι καπιταλιστής και πιστεύω στον καπιταλισμό και τους νόμους της αγοράς, θα σας πω ότι όποιος ανησυχεί γι’ αυτό κάνει λάθος. Όταν σε μια περιοχή δημιουργείται ένας πόλος τόσο υψηλών προδιαγραφών, που διαφημίζεται τόσο πολύ και που συγκεντρώνει τόσους πολλούς ευκατάστατους ως πολύ πλούσιους ανθρώπους, είναι αδύνατον οι όμορες περιοχές να μην αυξήσουν την αξία τους. Άρα το Ελληνικό θα αυξήσει τραβήξει όλο το παραλιακό μέτωπο της Αθήνας προς τα εμπρός.
Σε πρόσφατο δημοσίευμά της, η Καθημερινή σχολιάζει με αφορμή το «Project Voula» της Hines, ότι η αμιγής ανάπτυξη κατοικιών δεν θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται «στρατηγική επένδυση» και να εντάσσεται σε ειδικό καθεστώς επιτάχυνσης διαδικασιών. Για ποιο λόγο αλήθεια δόθηκε αυτό το προνομιακό καθεστώς;
Για να χαρακτηριστεί μια επένδυση στρατηγική ή όχι οι νόμοι θέτουν κάποιες προϋποθέσεις. Αν η πρόταση πληροί αυτές τις προϋποθέσεις, είναι παράνομο να μην λάβει το καθεστώς του στρατηγικού χαρακτήρα. Εάν δεν τις πληροί, είναι παράνομο να το λάβει. Ποιος τα κρίνει αυτά; Οι υπηρεσίες του Enterprise Greece που παραλαμβάνουν τους φακέλους με τα δικαιολογητικά, τα business plan και τις εγγυητικές επιστολές και οι υπουργοί που εγκρίνουν τη σχετική πρόταση του Enterprise Greece. Τα κριτήρια στον νόμο λοιπόν πληρούνται. Αφού τα κριτήρια πληρούνται, καλώς πήρε το καθεστώς αυτό.
Το περιεχόμενο της επένδυσης δεν θα έπρεπε να εξετάζεται δηλαδή;
Δεν υπάρχει περιεχόμενο. Όλες οι επενδύσεις που έχουν συγκεκριμένη δαπάνη και δημιουργούν συγκεκριμένες θέσεις εργασίας, δικαιούνται να ονομάζονται στρατηγικές. Τι σημαίνει όμως «στρατηγική»; Το μόνο που κερδίζει κάποιος με αυτό το καθεστώς είναι ότι εντάσσεται σε ταχύτερη αδειοδοτική διαδικασία και το κυριότερο, σε κεντρική αδειοδοτική διαδικασία. Για να μιλήσω για το συγκεκριμένο, διότι θέλω να είμαι ειλικρινής. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι για τη συγκεκριμένη επένδυση στη Βούλα η τοπική κοινωνία και ο κύριος Δήμαρχος έχουν πολύ συγκεκριμένες αρνητικές απόψεις και μάχονται σκληρά για να μη γίνει…
Για να αλλάξουν οι όροι της επένδυσης μάχεται η δημοτική αρχή, όπως δηλώνει εμφατικά…
Για να μη γίνει. Μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Ο κύριος Κωνσταντέλλος που είναι φίλος μου και τον θεωρώ εξαιρετικό Δήμαρχο, στην προκειμένη περίπτωση κάνει λάθος. Αν δεν χαρακτηριζόταν «στρατηγική» η επένδυση, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των αδειών θα περνούσαν από τον Δήμαρχο, ο οποίος θα είχε κάθε δυνατότητα αν όχι να την μπλοκάρει, πάντως να την καθυστερήσει. Ούσα η επένδυση «στρατηγική», λυπάμαι που θα το πω αλλά ο κύριος Δήμαρχος δεν θα έχει κανένα λόγο γι’ αυτήν, θα την κάνουμε εμείς. Και ένα από τα πράγματα που η χώρα μας θέλει να προσφέρει στους επενδυτές είναι ότι μπορούμε σε όσους είναι σοβαροί και φτιάχνουν πραγματικές θέσεις εργασίας και δίνουν υπεραξία στη χώρα, να τους προστατεύσουμε από τα τοπικά πολιτικά συμφέροντα.
Η πρόκληση του Ταμείου Ανάπτυξης είναι κατά γενική ομολογία ιστορικής σημασίας λόγω του μεγέθους της στήριξης. Η κυβέρνηση έχει καθορίσει την κατεύθυνση των επενδύσεων; Ή θα δούμε απλώς μια νέα γενιά από επιστρεπτέες προκαταβολές;
Δεν έχει γίνει ίσως ακόμα ευρέως αντιληπτό το πόσο επαγγελματικά έχει δουλέψει η κυβέρνηση στον συγκεκριμένο τομέα. Πρώτα συστήσαμε την Επιτροπή Ειδικών του νομπελίστα κυρίου Πισσαρίδη με κορυφαίους οικονομολόγους, που χαρτογράφησαν τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας σε πρώτη φάση και μας υπέδειξαν σε ποιους τομείς πρέπει να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη και τα εργαλεία για να φτιάξουμε μια νέα Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Πήραμε αυτό το πλάνο και το μετουσιώσαμε στο σχέδιο για το Ταμείο Ανάπτυξης, για το νέο ΕΣΠΑ και τον νέο Αναπτυξιακό Νόμο. Και τα τρία αυτά εργαλεία «κουμπώνουν» πάνω στο σχέδιο της Επιτροπής Πισσαρίδη. Ούτε μία επένδυση δεν υπάρχει που να μην είναι ενταγμένη στο πλήρες σχέδιο. Άρα ξέρουμε ακριβώς και τι θα κάνουμε και σε πόσα χρόνια θα γίνει και πόσο θα κοστίσει.
Στο θέμα των ημερών τώρα. Έχετε εκτιμήσει πόσο μεγάλη είναι η ομάδα πολιτών που αρνείται τον εμβολιασμό για τον Covid-19; Πιστεύετε ότι μπορεί αυτή η άρνηση να πάρει πολιτικά χαρακτηριστικά το επόμενο διάστημα;
Τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως υπάρχει ένα ποσοστό περίπου 30% των πολιτών που αντιδρούν στο εμβόλιο, δεν αποτελεί μια ελληνική πρωτοτυπία, είναι ένας παγκόσμιος μέσος όρος. Άρα θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο κι εμείς όπως και οι άλλες κυβερνήσεις να διαχειριστούμε αυτό το κομμάτι. Δεν εκτιμώ ότι θα λάβει πολιτικά χαρακτηριστικά, υπό την έννοια ότι όλες οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας είναι συντεταγμένες υπέρ του εμβολιασμού – και εννοώ τα 4 από τα 5 κόμματα της Βουλής. Η προέλευση των ανθρώπων αυτών έχει πολύ διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες. Είτε από παραθρησκευτικούς κύκλους, ακροδεξιούς και υπερσυντηρητικούς, είτε από αναρχικούς ακροαριστερούς. Δεν βλέπω πώς μπορούν να ενωθούν αυτοί υπό ένα ενιαίο πολιτικό κίνημα. Το αντιμνημονιακό κίνημα έλαβε πολιτικά χαρακτηριστικά, καίτοι είχε διαφορετική πολιτική προέλευση, αλλά τότε είχε πολλούς συμμάχους στα πολιτικά κόμματα. Σήμερα αυτό δεν υπάρχει στο αντιεμβολιαστικό κίνημα. Θα έχει προφανώς αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά αλλά που θα λαμβάνουν περισσότερο χαρακτήρα συνολικά απόρριψης του πολιτικού συστήματος, παρά επηρεασμού των εσωτερικών μας πολιτικών συσχετισμών.
Πιο πολύ με ανησυχεί η τοξικότητα που βγάζουν. Όπως είδατε στην Κύπρο με την εισβολή στον ιδιωτικό σταθμό Σίγμα και τους βανδαλισμούς, τα συνθήματα που είπαν εδώ στο Σύνταγμα στην τελευταία διαδήλωση ή αυτά που γράφουν στο διαδίκτυο αν κάποιος ταχθεί υπέρ του εμβολίου, έχουν την τοξικότητα που θυμίζει τις πρώτες ημέρες του Μνημονίου. Καλό είναι αυτή την τοξικότητα να την αποκλείουμε από τη ζωή μας, μας έβλαψε πολύ την τελευταία φορά.
Από την παρωδία του Σταμάτη Κραουνάκη έξω από το μέγαρο της ΕΡΤ ως τα βιντεάκια του Luben, είστε διαρκής στόχος κριτικής. Θεωρείτε ότι έχετε υποστεί δολοφονία χαρακτήρα ή είναι αυτή μια κανονικότητα του πολιτικού συστήματος;
Κάθε πολιτικός έχει το στυλ του και την κοσμοθεωρία του. Θεωρώ ότι έχω το πλεονέκτημα πως δεν σκόπευα να γίνω ποτέ πολιτικός ούτε υπουργός, όλα προέκυψαν στην πορεία. Γι’ αυτό και όταν μπήκα στην πολιτική έκανα μία συμφωνία με τον εαυτό μου ότι ποτέ δεν θα είμαι ξύλινος και ποτέ «στρογγυλός» για να γίνομαι αρεστός. Από την πρώτη ημέρα που εκλέγομαι βουλευτής, και πλέον έχω συμπληρώσει 14 συναπτά έτη, έλεγα ότι πάντα θα λέω αυτό που πιστεύω είτε αυτό ευχαριστεί, είτε ενοχλεί. Ήταν λοιπόν απολύτως βέβαιο ότι αυτό θα με κάνει μεγαλύτερο στόχο κριτικής. Άρα δεν παραπονούμαι, ο τρόπος που πολιτεύομαι δικαιολογεί την κριτική. Δεν δικαιολογεί την τοξικότητα βέβαια, απαράδεκτα σχόλια για την υγεία μου και την οικογένειά μου που αντιμετωπίζω κάθε μέρα. Πρέπει να επιλέξεις αν θα είσαι αυτός που θα πει την αλήθεια ή αυτός που θα στοχεύσει στην επόμενη καλή δημοσκόπηση. Εμένα προσωπικά δεν με έχει απασχολήσει ποτέ η επόμενη καλή δημοσκόπηση. Δολοφονία χαρακτήρα εκπορεύεται κυρίως από τα πληρωμένα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ γιατί με έχουν στοχοποιήσει και δυστυχώς αυτό παγκοσμίως έχει καταστεί μέρος του παιχνιδιού.