Οι πολίτες δικαιολογημένα φοβούνται τις μεγάλες αλλαγές, τις ανακαινίσεις, τις νέες κατασκευές. Η πολεοδομική ιστορία της Αττικής και όλης της χώρας είναι γραμμένη με το χρώμα του τσιμέντου και με τη γραμματική της αυθαιρεσίας. Το ειδυλλιακό και εξιδανικευμένο στο μυαλό μας τις περισσότερες φορές παρελθόν ταυτίζεται με το ανέγγιχτο φυσικό τοπίο, ενώ το μέλλον μοιάζει να πλησιάζει απειλητικά δομημένο και αφιλόξενο. Δύσκολα δέχεται κάποιος ότι σε αυτό τον κανόνα μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις για τα νέα έργα. Και η μαρίνα Βουλιαγμένης είναι μια τέτοια εξαίρεση.
Αν τα σχέδια της νέας μαρίνας ήταν εύγλωττα μόνο για όποιον μπορούσε και ήθελε να τα διαβάσει, πλέον η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Η μαρίνα είναι επισκέψιμη, τα μεγέθη της πραγματικά και όχι σε κλίμακα ή παραμορφωμένα, η εμπειρία είναι προσβάσιμη στον καθένα.
Η νέα μαρίνα διαψεύδει κάθε φόβο, αυθόρμητο ή στρατηγικά διατυπωμένο για να εξυπηρετήσει κάποιο αντιπολιτευτικό σχέδιο, όπως αυτοί που εκφράστηκαν το προηγούμενο διάστημα όταν ξεκίνησε η φάση κατασκευής του έργου. Πρόκειται πάντα για την ίδια, γνώριμη λιμενολεκάνη που δεν έχει αλλάξει, ούτε έχει επεκταθεί. Ο μόλος που προσβάλλεται από τους ανέμους (προσήνεμος στην τεχνική ορολογία) ενισχύθηκε δομικά και πλέον θα προστατεύει και τη μοναδική θαλαμηγό που ελλιμενιζόταν παράλληλα με το παλιό άκρο του βραχίονα, κρατώντας την ίδια διάταξη στα σκάφη. Συνολικά, η δυναμικότητα της μαρίνας θα μειωθεί σημαντικά.
Πριν τελειώσει ο Μάιος και πριν τα εγκαίνια, δύο σκάφη ήδη είχαν τη θέση τους. Στην άκρη του προσήνεμου μόλου σε ένα υπερυψωμένο βάθρο έχει μεταφερθεί το πεδίο προσγείωσης ελικοπτέρων, μια ιδιαίτερα περιορισμένη επιφάνεια που στην παλιά μορφή της μαρίνας βρισκόταν κοντά σε χώρο στάθμευσης των οχημάτων. Ίδιο πεδίο προσγείωσης βρίσκεται και πάνω στα περισσότερα μεγάλα σκάφη.
Οι φυτεύσεις του χώρου είναι ήδη εντυπωσιακές, καθώς περιλαμβάνουν θάμνους και ήδη ανεπτυγμένα δέντρα. Είναι εύκολο με μια προβολή στο χρόνο να φανταστεί κανείς ότι οι νέοι δομημένοι όγκοι θα κρυφτούν πίσω από το πράσινο, καθώς τα ύψη των νέων κτηρίων είναι ιδιαίτερα χαμηλά. Στο μέρος της μαρίνας που είναι ορατό από την οδό Απόλλωνος οι νέες πυκνές φυτεύσεις δέντρων, όπως προβλέπει η φυτοτεχνική μελέτη, έχουν «παγώσει» για ένα μικρό διάστημα λόγω των αρχαιολογικών ευρημάτων. Δεν θα καθυστερήσουν όμως πολύ. Συνολικά, το ισοζύγιο πρασίνου θα ενισχυθεί σημαντικά: Τα 107 δέντρα που έφυγαν λόγω του εργοταξίου, θα αντικατασταθούν από 324 νέα μέτριας και μεγάλης ανάπτυξης.
Μόνο ο πύργος ελέγχου εξέχει (βάσει των προδιαγραφών αδειοδότησης της μαρίνας) ενσωματώνοντας όμως μια προσεγμένη και λιτή αρχιτεκτονική σχεδίαση. Ο πύργος διατυπώνει μια ιδιαίτερη αισθητική άποψη σε αρμονία με τα υπόλοιπα κτήρια. Η όλη αρχιτεκτονική είναι προσαρμοσμένη σε μια μίνιμαλ, γήινη προσέγγιση, με μόνη «παραφωνία» το παλιό κτήριο που στην οροφή του στεγάζεται το Moorings και πλέον αποτελεί έναν ξένο όγκο. Τα όρια της μαρίνας δεν άλλαξαν πουθενά: Η μικρή παραλία κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου παραμένει άθικτη, ενώ στην άκρη του εσωτερικού (υπήνεμου) μόλου δένουν όπως πάντα τα παραδοσιακά ψαροκάικα.
Ο τεχνικός εκσυγχρονισμός της όλης εγκατάστασης εγγυάται ένα νέο περιβάλλον απόλυτης ασφάλειας ως προς την καθαρότητα των υδάτων. Το σύστημα κένωσης των λυμάτων και των νερών της μηχανής δεν θα αφήνει κανένα περιθώριο διαρροής όπως συνέβαινε συχνά στο παρελθόν, ενώ θα απαγορεύεται τα σκάφη να παραμένουν με αναμμένες μηχανές όπως συνηθιζόταν παλιά.
Οι νέες εγκαταστάσεις αποπνέουν απλότητα στο σχεδιασμό, λιτές γραμμές, ανθρώπινες διαστάσεις. Τα λίγα εμπορικά καταστήματα που θα φιλοξενήσει η μαρίνα θα απευθύνονται σε ένα ελίτ αγοραστικό κοινό που έχει την πολυτέλεια να επιλέγει τις κορυφαίες εμπορικές επωνυμίες του κόσμου. Ωστόσο, η εστίαση και τα καφέ θα απευθύνονται σε όλους καθώς θα πρόκειται για έναν απόλυτα επισκέψιμο πόλο και μια μοναδική βόλτα, χωρίς τα απρόσιτα σημεία του παρελθόντος και με υπόγειο χώρο στάθμευσης που θα εξαφανίσει από τον ορίζοντα τη μάζα της λαμαρίνας των ΙΧ που δέσποζε στην παλιά εγκατάσταση της μαρίνας.
Καθένας μπορεί να κάνει πλέον τη δική του περιγραφή. Το βίωμα είναι δυνατότερο από κάθε εικόνα. Και με τον απλό αυτό τρόπο διαλύεται η κινδυνολογία της οικολογικής καταστροφής που με ιδιαίτερη ζέση κάποιοι προφήτευσαν. Οι φωτογραφίες με το ανακατεμένο από τις εκσκαφές νερό του κόλπου της Βουλιαγμένης αναπαράγονταν για ένα μεγάλο διάστημα εντατικά στο διαδίκτυο, ακόμη και όταν έγινε σαφές ότι επρόκειτο για πολύ παροδικό φαινόμενο. Η καμπάνια αυτή στήριξε ένα ρηχό και λασπώδες αντιπολιτευτικό αφήγημα που έβγαλε κάποιους από την αφάνεια. Τους χάρισε την ταυτότητα του περιβαλλοντικά ευαίσθητου την οποία φιλοδοξούν να κρατήσουν ακόμη και αν το αφήγημά τους έχει καταρρεύσει.
Όμως η ώρα της αλήθειας έφτασε.