Άμεση δημοκρατία χωρίς ενδιάμεσα σώματα


Γράφει ο Χρήστος Πετράκος, Αναπληρωτής Συντονιστής της Νομαρχιακής Επιτροπής Ανατολικής Αττικής ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ


Το ζήτημα ποιο εκλογικό σώμα κάθε φορά αποφασίζει και συμμετέχει σε μια εκλογή αντιπροσώπων δεν είναι νέο. Είναι τόσο παλιό όσο και η Δημοκρατία της οποίας αποτελεί μέρος και μέσο άσκησης της. Για να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή στην πολιτική αντίληψη της Δημοκρατίας από την δημιουργία της στην αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αυτό που έχει αλλάξει εκτός της εισαγωγής της αντιπροσωπευτικό- τητας είναι η διαρκής διεύρυνση του εκλογικού σώματος, αυτών που έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για τα πράγματα με την ψήφο τους.

Η πορεία προς την καθολικότητα της ψήφου δεν ήταν ποτέ μια απλή διαδι- κασία. Ας μην ξεχνάμε πως οι γυναί- κες στην Ελλάδα απέκτησαν το δικαίωμα της ψήφου μόλις το 1952. Όπως κάθε τι πολύτιμο, αυτοί που το έχουν δεν επιθυμούν να το μοιράζονται με άλλους καθώς μειώνει την εξου- σία τους. Όμως η καθολικότητα της ψήφου, πλέον και στους νέους από 17 ετών και πάνω, μόνο δύναμη δίνει στην κοινωνία, εκπαιδεύοντας τους πολίτες στη συμμετοχή και την ανά- ληψη ευθύνης για όσα τους αφορούν. Κάπως έτσι φτάνουμε να πρέπει να διευρύνουμε το αποφασιστικό σώμα και στις επιμέρους συλλογικότητες που λειτουργούν μέσα στην Δημοκρατία, όπως τα πολιτικά κόμματα με τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών σε όλη την επικράτεια.

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ήδη με τους τρόπους τους διεύρυναν το σώμα που εκλέγει τον ηγέτη τους. Σε λίγες ημέ- ρες έρχεται και η ώρα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πάει και ένα βήμα παραπέρα, αποφασίζει την εκλογή από το σύνολο των μελών του όχι μόνο του ηγέτη του αλλά και του «κοινοβουλίου» του, της Κεντρικής Επιτροπής του. Μόνη προϋπόθεση η επιθυμία κάποιου να ενταχθεί και να ανήκει σε αυτό το εκλογικό σώμα. Ο Αλέξης Τσίπρας με την πρότασή του που θα επικυρωθεί στο προσεχές Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δίνει περισσότερο χώρο στα μέλη του κόμματος, αυξάνει την δύναμη τους, καταργεί τις παλιές «εξουσίες» των αντιπροσώπων, μεγα- λώνει και βαθαίνει τη Δημοκρατία στην λειτουργία του κόμματος.

Αν μέχρι πρόσφατα η λειτουργία της Δημοκρατίας και των κομμάτων δεν μπορούσε να ξεφύγει από την αντιπροσώπευση και τα ενδιάμεσα σώμαα για καθαρά πρακτικούς λόγους, η εξέλιξη της τεχνολογίας και των εργαλείων που αυτή μας παρέχει μας προβάλλει ήδη στο μέλλον μια εξέλιξη της Δημοκρατίας που θα την επαναφέρει στην άμεση άσκησή της με ταυτόχρονη καθολικότητα της ψήφου. Η σχέση και η απόσταση από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων έχει διαμορφώσει τις έννοιες της περιφέρειας και των τοπικών κοινωνιών ως κάτι απομακρυσμένο. Πιθανότατα μετά από αυτό θα μιλάμε λιγότερο για τοπικές κοι- νωνίες και περιφέρεια, αφού η άμεση συμμετοχή όλων θα φέρει σε ισότιμη βάση τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες όλων.

Σε εμάς το μόνο που μένει είναι να θέλουμε να μοιραστούμε την εξουσία της ψήφου με τους «απομακρυσμένους» συμπολίτες μας και το απόθεμα επιχειρημάτων για να τους πείσουμε για τις απόψεις μας.